هوش مصنوعی: شاعر در این متن از احساس تنهایی و دوری از اجتماع سخن می‌گوید و به زیبایی معشوق اشاره می‌کند. او از دل‌زدگی از هم‌نشینی با دیگران و زیاده‌گویی‌های آنان می‌نالد و به جای آن، به باده‌نوشی روی آورده است.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عاشقانه و اجتماعی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به باده‌نوشی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۹۱۳

مرا بس بود روز دیوان عام
نبی و وصی نبی والسلام

دو ابروی او کرده جا در دلم
که دیده دو شمشیر در یک نیام

دل از صحبت همگنانم رمید
ز عرض کمال و ز طول کلام

به دوری که من گشته ام باده نوش
دهن باز مانده ز خمیازهٔ جام
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.