هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که مخاطب را به بیداری معنوی، تواضع، استغفار و ارتباط با معشوق الهی دعوت می‌کند. شاعر از مفاهیمی مانند سحرخیزی، فیض الهی، خاکساری و دوری از غرور سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که برای رسیدن به سعادت باید از تعلقات دنیوی دوری کرد و به ارزش‌های معنوی روی آورد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد تا به درستی درک شود.

شمارهٔ ۹۹۵

در سحرخیزی به ارباب سعادت یار شو
آسمان گردآور فیض است هان بیدار شو

همچو شبنم در هوای دوست شب را زنده دار
صبح شد برخیز و مست جام استغفار شو

هر کس از فیض صبوحی کامیاب نشئه ای است
صبحدم با چشم گریان محو روی یار شو

مانده ای در بند رفعت از سبک مغزی چو ابر
خاکساری پیشه کن، هم سنگ دریا بار شو

پیش کس گردن منه مالک رقاب وقت باش
چشم از مردم بپوش و از اولی الابصار شو

برنمی تابد حجابت شوخ چشمیهای شمع
خود چراغ بزم خود چون گوهر شهوار شو

گرنه ای جویا نکو، با نیکوان منسوب باش!‏
باغ را گر گل نه ای خار سر دیوار شو
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.