۱۸۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷

گویند خواجه را چو رسد قاشقی به لب
تا چند ساعتش مکد از حرص بی شمار

یا چون ندیده قاشق او روی گوشت را
چسبد ز شوق گوشت به لب همچو کفچه مار
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶ - در توصیف کربلا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸ - تاریخ فوت عبداللطیف خان رحمة الله - ۱۱۱۷ه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.