علی رضا که گلی از بهار کشمیر است
مدام شاه خراسان نگاهبان بادش

ز سرد و گرم حوادث به حرمت این نام
رسد ز فیض دو معصوم دایم امدادش

چو در دلش هوس درس و بحث جا گیرد
سزد که باشد عقل نخست استادش

رسد به فضل خدا چون به سن رشد و تمیز
کناد صاحب علم لدنی ارشادش

شد از قضا چو به اسم علی رضا موسوم
‏«علی رضا» شده تاریخ سال میلادش