هوش مصنوعی:
این متن درباره قدرت و غیرت سلطان عشق است که با یک سیلی مغرور را به خاک می‌افکند و باعث می‌شود او تا ابد در ذلت بگردد. این شعر به تأثیر عشق و قدرت آن در فروتنی آوردن افراد مغرور اشاره دارد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این متن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به خشونت نمادین (سیلی زدن) ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامناسب باشد.
شمارهٔ ۴۷
بترس از غیرت سلطان عشق ای آنکه می پرسی
که بر خاک زمین دایم چرا افلاک میگردد
به سر میشد ز مغروری زد او را عشق یک سیلی
که شد رویش کبود و تا ابد بر خاک میگردد
که بر خاک زمین دایم چرا افلاک میگردد
به سر میشد ز مغروری زد او را عشق یک سیلی
که شد رویش کبود و تا ابد بر خاک میگردد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
