هوش مصنوعی:
شاعر از خداوند می‌خواهد که دست او را بگیرد، زیرا عمر گرانبهایش را تباه کرده است. او اظهار می‌کند که موهای سیاهش را بی‌جهت سفید کرده و صورت سفیدش را با گناه سیاه نموده است.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عرفانی و اخلاقی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
شمارهٔ ۹۹
یارب بگیر دست من پیر ناتوان
کز دست عمر گرانمایه شده تباه
موی سیاه را بعبث کرده ام سفید
روی سفید را بگنه کرده ام سیاه
کز دست عمر گرانمایه شده تباه
موی سیاه را بعبث کرده ام سفید
روی سفید را بگنه کرده ام سیاه
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
