هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از روزی سخن می‌گوید که خداوند او را از آب و گل آفرید و در دلش تخم مهر کاشت. او از این سرگشتگی و سوال که خورشید و ماه چه نقشی در زندگی او دارند، می‌پرسد و در نهایت به این نتیجه می‌رسد که یک روز او را به حال خود رها کردند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۸
زان روز که آب و گل سرشتند مرا
در دل همه تخم مهر کشتند مرا
سرگشته تر از مهم که خورشید و خان
یک روز به حال خود نهشتند مرا
در دل همه تخم مهر کشتند مرا
سرگشته تر از مهم که خورشید و خان
یک روز به حال خود نهشتند مرا
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
