هوش مصنوعی: شاعر از غم و اندوهی که به دلیل دوری از معشوق (گل) به او وارد شده، سخن می‌گوید. او از تأثیر این دوری بر زندگی خود و رنج‌های عاطفی که متحمل شده، شکایت می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاطفی عمیق و غم‌انگیز است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱۳

ای گل که غم تو خار ره گشت مرا
بی سرو قدت عمر تبه گشت مرا

از بسکه به دل چو لاله ناخن زده ام
خون در بن ناخنان سیه گشت مرا
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.