هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از عشق و دلبستگی به معشوقی پریوار سخن میگوید. او با استفاده از استعارههایی مانند «صیاد»، «مرغ دل»، و «برج کبوتران»، زیبایی و جذابیت معشوق را توصیف میکند و اشاره میکند که حتی اگر دنیا پر از فتنه باشد، هر نگاه معشوق به تنهایی میتواند صدها فتنه ایجاد کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعارههای پیچیده است که درک آنها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی نیاز دارد. همچنین، ممکن است برخی از واژهها و مفاهیم برای مخاطبان جوانتر نامفهوم یا دشوار باشد.
شمارهٔ ۴۰
صیادوشی که دام دل مجلس اوست
خوش مرغ دلی که آن پری مونس اوست
گر برج کبوتران پر از فتنه بود
صد فتنه به کنج برج هر نرگس اوست
خوش مرغ دلی که آن پری مونس اوست
گر برج کبوتران پر از فتنه بود
صد فتنه به کنج برج هر نرگس اوست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.