هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه به زیبایی معشوق و کفایت نور وجود او در زندگی اشاره دارد. شاعر معتقد است که با حضور معشوق، نیازی به خورشید نیست و نور شمع وجود او برای روشنایی زندگی کافی است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. درک کامل این شعر نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد.
شمارهٔ ۴۸
با روی تو کآب زندگی از صافیست
گر جلوه کند ماه ز ناانصافیست
با شمع رخت چه حاجت خورشیدست
کاین خانه ی تنگ را چراغی کافیست
گر جلوه کند ماه ز ناانصافیست
با شمع رخت چه حاجت خورشیدست
کاین خانه ی تنگ را چراغی کافیست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
