هوش مصنوعی:
این متن بیانگر عشق الهی و وحدت ادیان است، که در آن کعبه و کنشت (کلیسا) به عنوان نمادهایی از عشق خداوندی توصیف شده‌اند. شاعر اشاره می‌کند که مستی عشق الهی در همه موجودات وجود دارد و جهان با شاهد (معشوق الهی) و باده (عشق) معمور شده است. همچنین، وعده‌های بهشتی مانند کوثر و حورالعین نیز مورد اشاره قرار گرفته‌اند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'مستی' و 'باده' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد تا به درستی تفسیر شود.
شمارهٔ ۶۶
می نوش که آنکه کعبه کردست و کنشت
خاک همه را مستی عشق تو سرشت
معمور بود بشاهد و باده جهان
موعود بود به کوثر و حور بهشت
خاک همه را مستی عشق تو سرشت
معمور بود بشاهد و باده جهان
موعود بود به کوثر و حور بهشت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
