هوش مصنوعی:
این شعر خطاب به شخصی است که به عنوان قبله‌گاه اهل وفا و امید توصیف شده است. شاعر از این شخص می‌پرسد که چرا با وجود لطف و مهربانی‌اش، در کمک به دیگران تعلل می‌کند.
رده سنی:
12+
مفاهیم شعر مانند وفا، امید و لطف، برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک است و نیاز به درک عمیق‌تری از مفاهیم عرفانی و اخلاقی دارد.
شمارهٔ ۷۹
ای آنکه در تو قبله اهل وفاست
هر کس که امیدی بودش از تو رواست
کار همه کس چون شود از لطف تو راست
در کار منت اینهمه اهمال چراست
هر کس که امیدی بودش از تو رواست
کار همه کس چون شود از لطف تو راست
در کار منت اینهمه اهمال چراست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
