هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر این است که در راه عشق و دوست، بسیاری ممکن است ظاهراً پخته و با تجربه به نظر برسند، اما در باطن هنوز ناپخته و خام هستند. همچنین، شاعر به زاهد خشک‌مزاج هشدار می‌دهد که خودش نیز مانند آتش‌نخوردۀ درون و پوست سوخته، ناپخته است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و انتقادی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد و نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۹۵
هر سوخته پخته کی بود در ره دوست
بس سوخته یی که خامی طبع در اوست
ای زاهد خشک عشوه مفروش که تو
ناپخته درون چو ناری و سوخته پوست
بس سوخته یی که خامی طبع در اوست
ای زاهد خشک عشوه مفروش که تو
ناپخته درون چو ناری و سوخته پوست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
