هوش مصنوعی: شاعر از گذر عمر خود با احساس پشیمانی و حسرت یاد می‌کند و بیان می‌کند که عمرش به بطالت گذشته است. او حتی از باقی‌مانده عمرش نیز ناامید است و گمان می‌کند که آن هم به هدر خواهد رفت.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی درباره عمر و حسرت است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است.

شمارهٔ ۱۱۲

زینگونه که عمر من درویش گذشت
ضایع همه عمر من کم و بیش گذشت

این نیز که مانده گر منم صاحب عمر
ضایعتر از آن رود که از پیش گذشت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.