هوش مصنوعی: این متن به تماشاگری انسان در زندگی اشاره دارد و با اشاره به داستان آدم و حوا، طمع را دلیل رانده شدن از بهشت می‌داند.
رده سنی: 15+ محتوا دارای مفاهیم فلسفی و عرفانی است که برای درک بهتر، به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد.

شمارهٔ ۱۲۴

کشتیست دو کون و ما تماشا گر کشت
از بهر تماشاست چه زیبا و چه زشت

در دانه اگر طمع نکردی آدم
کی رانده شدی بخواری از باغ بهشت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.