هوش مصنوعی:
شاعر از عشق و درد دل خود می‌گوید، از روی زردش به دلیل دوری از معشوق و وعده‌های بی‌پایان او سخن می‌گوید. او معشوق را به کم‌حوصلگی و بی‌وفایی متهم می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و بیشتر مناسب نوجوانان و بزرگسالان است. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری مانند 'گل روی' و 'غنچه پر درد' نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک دارد.
شمارهٔ ۲۰۶
ای کز گل روی تو رخم زرد بود
دل از دهنت چو غنچه پر درد بود
بوسی دهنت نداد و صد وعده دهد
کم حوصله را زبان جوانمرد بود
دل از دهنت چو غنچه پر درد بود
بوسی دهنت نداد و صد وعده دهد
کم حوصله را زبان جوانمرد بود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
