هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از درد عشق و بیداد معشوق می‌گوید و خود را مانند شمعی می‌داند که در آتش عشق می‌سوزد، در حالی که معشوق مانند سروی آزاد و بی‌اعتنا است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، موضوعاتی مانند درد عشق و رنجش نیاز به بلوغ ذهنی دارد.
شمارهٔ ۲۱۶
صد عاشق اگر کشته ز بیداد بود
معشوقه چو سرو از همه آزاد بود
فریاد که من چون شمعی از آتش آه
میسوزم و پیش گلرخان باد بود
معشوقه چو سرو از همه آزاد بود
فریاد که من چون شمعی از آتش آه
میسوزم و پیش گلرخان باد بود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
