۱۲۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۱۶

صد عاشق اگر کشته ز بیداد بود
معشوقه چو سرو از همه آزاد بود

فریاد که من چون شمعی از آتش آه
میسوزم و پیش گلرخان باد بود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.