هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دل مشوش و نگران خود سخن می‌گوید که با وجود درد و رنج، از شکایت خودداری می‌کند. همچنین، او به وفاداری و عشق بی‌قید و شرط اشاره می‌کند و حتی حاضر است به عنوان سگِ معشوق خطاب شود، اگر این باعث خوشحالی دلِ دیگری شود.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند «سگِ معشوق» نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد تا به درستی درک شود.

شمارهٔ ۲۵۹

دل کز تو پریچهره مشوش باشد
افغان نکند گر چه در آتش باشد

گر گفت سگ تو ام مگو او سگ کیست
شاید که دلی بدانقدر خوش باشد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.