هوش مصنوعی: این متن دربارهٔ فردی بی‌خرد است که به دلیل تکبر و نخوت، زیبایی‌ها را نمی‌بیند و حتی شاخه‌های گل را مانند خار می‌پندارد. همچنین، اشاره‌ای به فاخته (کبوتر) دارد که به دلیل غرور و ناز، بر سرو (درخت بلند) می‌نشیند، در حالی که این رفتارش او را از رسیدن به ثمرات زندگی بازمی‌دارد.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم اخلاقی و تمثیلی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند پیام‌های نهفته در آن را درک کنند.

شمارهٔ ۳۰۵

هر بیخردی که نخوتش کار بود
گر شاخ گلست در نظر خار بود

زان بر سر سرو ناز زد فاخته پای
کو را همه کبر و ناز بر بار بود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.