هوش مصنوعی:
این متن از یک فرد سالخورده میپرسد که چرا با وجود ضعف و سستی، همچنان به خواستههای دل خود توجه میکند و عمر را هدر میدهد. همچنین اشاره میکند که حتی اگر از خدا و مردم شرم نداشته باشند، آیا از خود شرمنده نمیشوند؟
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم اخلاقی و عرفانی است که نیاز به درک عمیقتر از زندگی و مسئولیتهای فردی دارد. همچنین لحن انتقادی متن ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۳۱۲
ای پیر شکسته توبه سست نهاد
تا کی بهوای دل دهی عمر بباد
گیرم ز خدا و خلق شرمت نبود
شرمنده خود نمیشوی شرمت باد
تا کی بهوای دل دهی عمر بباد
گیرم ز خدا و خلق شرمت نبود
شرمنده خود نمیشوی شرمت باد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.