هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر بیان می‌کند که سخنانش مانند نقاشی‌های یک نقاش است و جان او گرچه زنده است، اما از دید عموم پنهان است. او پیش‌بینی می‌کند که روزی مرگ (اجل) رازهایش را فاش خواهد کرد و گنج پنهان‌اش برای همه آشکار خواهد شد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در متن ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 15 سال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به موضوع مرگ و رازهای نهان نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۳۳۵
نقش سخنم بنقش نقاش بود
جان است ولی نهان ز اوباش بود
روزی که اجل طلسم ما را شکند
این گنج نهان بر همه کس فاش بود
جان است ولی نهان ز اوباش بود
روزی که اجل طلسم ما را شکند
این گنج نهان بر همه کس فاش بود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
