۱۰۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۰۴

مشنو که چو من عمر تباهیست دگر
وز شعر چو من نامه سیاهیست دگر

خواهم بزبان شعر عذر گنهی
وین عذر گناه هم گناهیست دگر
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.