هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از خدمت‌گزاری به دیگری سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که اگر می‌خواهی خدمت تو مورد قبول خداوند باشد، نباید حتی کوچک‌ترین پاداشی از کسی در قبال خدمتت بگیری. او توصیه می‌کند که با لطف و محبت، مزد خدمت‌گزار را بپردازی و از منت گذاشتن بر او بپرهیزی.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی موجود در این متن ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان ادبی و کهن ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی داشته باشد.
شمارهٔ ۴۰۹
آنکس که بخدمت تو تن کرد اسیر
مزدش برسان و بلطف و منت بپذیر
خواهی که قبول حق بود خدمت تو
یکجو ز حق خدمت کس باز مگیر
مزدش برسان و بلطف و منت بپذیر
خواهی که قبول حق بود خدمت تو
یکجو ز حق خدمت کس باز مگیر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
