هوش مصنوعی:
شاعر از خداوند می‌خواهد که او را از آلودگی‌های درونی پاک کند و به‌خاطر رحمت بی‌کرانش، گناهانش را ببخشد. او ابراز می‌کند که به‌خاطر این آلودگی‌ها، حتی بهشت را نیز شایسته نمی‌داند.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مفاهیم عرفانی و دینی است که درک آن‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری و شناختی دارد. همچنین، ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد.
شمارهٔ ۴۲۵
یارب خجلم چنان ز آلایش خویش
کز خلد طمع ندارم آسایش خویش
باشد که تو از کمال رحمت شویی
آلایش ما ز ابر بخشایش خویش
کز خلد طمع ندارم آسایش خویش
باشد که تو از کمال رحمت شویی
آلایش ما ز ابر بخشایش خویش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
