هوش مصنوعی: در این متن شاعر از مخاطب می‌خواهد مانند مجنون از تعلقات دنیوی بگذرد و به عشق و آرامش دل بپردازد. او از زیبایی و جذابیت معشوق (سیه‌چشم) سخن می‌گوید که هم دنیا را تحت تأثیر قرار می‌دهد و هم آرامش‌بخش دل است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عرفانی و عاشقانهٔ عمیق در این شعر وجود دارد که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، این شعر نیاز به درک ادبی و شناخت از فرهنگ و ادبیات فارسی دارد.

شمارهٔ ۴۴۸

اهلی ز جهانیان چو مجنون بگسل
وین دام و ددان بهم در افتاده بهل

با طرفه غزالان سیه چشم نشین
کارایش عالمند و آسایش دل
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.