هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از خداوند می‌خواهد که با وجود گناهکار بودن، او را از دنیا نبرد و بدون وعده دیدار در آخرت و بدون توشه رحمت، از این جهان نگیرد. او اشاره می‌کند که تمام عمرش را با نعمت‌های خداوند سپری کرده است.
رده سنی:
12+
محتوا شامل مفاهیم دینی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان زیر 12 سال پیچیده باشد. همچنین، درک عمیق این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات و مفاهیم مذهبی دارد.
شمارهٔ ۴۵۷
یا رب گنه آلوده ز دنیا مبرم
بی وعده وصل خود بعقبا مبرم
پرورده نعمت تو بودم همه عمر
بی توشه رحمتت از اینجا مبرم
بی وعده وصل خود بعقبا مبرم
پرورده نعمت تو بودم همه عمر
بی توشه رحمتت از اینجا مبرم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
