هوش مصنوعی:
شاعر خود را بلبلی توصیف می‌کند که با وجود زندگی سخت (تلخ عیش)، سخنانش شیرین است. او از بهار و تجدید حیات می‌گوید، اما همچنان احساس غم و داغ دارد. شاعر از مخاطب می‌خواهد که رخساره‌اش را مانند برگ خزان با شراب گلگون کند تا او بتواند با رنگ سرخ، چهره‌اش را زینت بخشد.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عاشقانه و حزن‌آلود است که درک آن به بلوغ عاطفی و شناختی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده مانند 'بلبل تلخ عیش' یا 'برگ خزان' برای مخاطبان کم‌سن‌وسال ممکن است نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۴۷۶
من بلبل تلخ عیش شیرین سخنم
شد تازه ز نوبهار داغ کهنم
چون برگ خزان رخم ز می گلگون کن
تا من بطپانچه روی خود سرخ کنم
شد تازه ز نوبهار داغ کهنم
چون برگ خزان رخم ز می گلگون کن
تا من بطپانچه روی خود سرخ کنم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
