هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از ساقی می‌خواهد بنشیند تا با او همدل شوند. او تمایل دارد مانند نرگس از باد سر فرود آورد و با گرفتن صراحی به دور گردن، با وجود پیری، جوانی را تجربه کند.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عرفانی و شادخواری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به می‌نوشی نیاز به بلوغ فکری دارد تا به درستی درک شود.

شمارهٔ ۴۷۹

ساقی بنشین که با تو دمساز شویم
نرگس صفت از باد سر انداز شویم

آریم بگردن صراحی دستی
هر چند که پیریم جوان باز شویم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.