هوش مصنوعی: شاعر از بی‌قراری، بی‌صبری و بی‌پروایی خود می‌گوید و دنیا و آخرت را در برابر عشق بی‌نام و نشان ناچیز می‌شمرد. او از گمگشتگی در عشق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که امروز و فردا را نمی‌شناسد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در متن وجود دارد که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌های زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۴۸۵

مستم من و ناصبور و ناپروا هم
دنیا همه هیچ پیش من عقبا هم

بی نام و نشان و محو و گمگشته عشق
امروز که می شناسدم؟ فردا هم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.