هوش مصنوعی:
شاعر از ساقی می‌خواهد که با ریختن شراب کهنه در چراغ، روشنایی بخشد و او را از نابودی نجات دهد.
رده سنی:
16+
اشاره به مفاهیم عرفانی و استفاده از نماد شراب که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۵۴۷
ساقی، چو چراغ سحرم زار و زر بون
چشمم بعنایت تو بازست کنون
خیز از می کهنه روغنی کن به چراغ
دریاب و گر نه رفتم از دست برون
چشمم بعنایت تو بازست کنون
خیز از می کهنه روغنی کن به چراغ
دریاب و گر نه رفتم از دست برون
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
