ای که بر اسرار تو دانا کمند
کی رسد از عقل کس آنجا کمند

کیست درین مرحله تا آخرت
رهبر اول شده یا آخرت

چون همه ز اندیشه خود واپسند
کی بود اندیشه ات از ما پسند

کی کند ادراک تو حاصل خرد
فهم کی این عشوه باطل خرد

در کف داود تو جان جبه چیست
علم تو داند که در آن جبه چیست

لطف تو بخشنده تخت از نواخت
یوسف جان رایت بخت از نوآخت

یافته از لطف تو جنت نعم
قهر تو لا گفته و رحمت نعم

بخشش تو نعمت و گنج روان
رنجش تو علت و رنج روان

تا شدی از بنده دین رنجکاه
یافته صد راحت ازین رنجگاه

گلبن تن را دهی از جان نوا
بلبل دل را رسد از آن نوا

نغمه شوقت دل عشاق راست
آمد از آن نغمه عشاق راست

بنده بی عشق تو مرد ارزنست
بهتر از آن بی غم و درد ارزنست

در مکش از کرده بد روز ما
شب مکن از هیبت خود روز ما