هوش مصنوعی:
این متن بیانگر درد و رنج فردی است که به دلیل فقر و نداری مورد تحقیر قرار گرفته است. او با وجود خشک‌لب بودن (احتمالاً تشنه یا محروم)، خرقه‌اش به می آلوده است که می‌تواند اشاره‌ای به تناقضات زندگی یا تلاش برای فرار از واقعیت داشته باشد. در نهایت، شاعر از ساقی می‌پرسد که آیا پیاله‌اش از غربال ساخته شده است (یعنی آیا او نیز در دادن می بخل می‌ورزد یا خیر).
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و اجتماعی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مصرف می (هرچند در ادبیات عرفانی نمادین است) ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۲۰
آن را که ز دست بی زری پامال ست
رسوایی نیز لازم احوال ست
ما خشک لبیم و خرقه آلوده به می
ساقی مگرش پیاله از غربال ست
رسوایی نیز لازم احوال ست
ما خشک لبیم و خرقه آلوده به می
ساقی مگرش پیاله از غربال ست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
