هوش مصنوعی: متن بیانگر درد و رنج فردی است که از سختی‌های زندگی خسته شده و حتی امید به بهشت و نعمت‌های آن نیز او را آرام نمی‌کند. او از دردهای جسمی و روحی رنج می‌برد و دلش به هیچ چیزی گرم نمی‌شود.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، موضوعات غم‌انگیز و ناامیدی موجود در متن برای سنین پایین مناسب نیست.

شمارهٔ ۴۱

غالب غم روزگار و بارش نکشد
وز حور بهشت انتظارش نکشد

دارد تن و تن ز درد زارش نکند
دارد دل و دل به هیچ کارش نکشد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.