هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از ناامیدی و تلاش‌های بی‌ثمر خود در زندگی می‌گوید. او با وجود امیدواری به بخت و اقبال، همیشه در انتظار وعده‌هایی بی‌پاسخ مانده و بدون دستاوردی ارزشمند، عمر خود را سپری کرده است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق ناامیدی و انتظارهای بی‌پاسخ در متن وجود دارد که درک آن‌ها برای مخاطبان جوان‌تر دشوار است. همچنین، این موضوعات ممکن است برای سنین پایین‌تر نامناسب یا سنگین باشد.
شمارهٔ ۵۹
بازی خور روزگار بودم همه عمر
از بخت امیدوار بودم همه عمر
بی مایه به فکر سود ماندم همه جا
بی وعده در انتظار بودم همه عمر
از بخت امیدوار بودم همه عمر
بی مایه به فکر سود ماندم همه جا
بی وعده در انتظار بودم همه عمر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
