هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به زمین به عنوان مادری مهربان و بخشنده اشاره می‌کند که به همه انسان‌ها و حتی خودش نعمت‌هایی مانند خاک، زر، دانه و دام می‌بخشد. او زمین را مادر همه و در عین حال مادر خود می‌خواند.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که ممکن است برای کودکان کم‌سال قابل درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند از زیبایی و معنای آن لذت ببرند.
شمارهٔ ۹۵
ای تیره زمین که بوده ای بستر من
هر خاک که با تست همه بر سر من
زر بهر کسان و بهر من دانه و دام
ای مادر دیگران و مادندر من
هر خاک که با تست همه بر سر من
زر بهر کسان و بهر من دانه و دام
ای مادر دیگران و مادندر من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
