هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها از عشق و وابستگی شدید به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که حتی اگر از درگاه معشوق رانده شود، باز هم به سمت او بازمی‌گردد، همان‌گونه که پس از زیارت کعبه، به سوی خانه بازمی‌گردند.
رده سنی: 15+ محتوا دارای مضامین عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کهن فارسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند کعبه و درگه معشوق، برای کودکان قابل درک نخواهد بود.

شمارهٔ ۹۷

ای آن که گرفته ام به کوی تو پناه
رانی چو به عنف از در خویشم ناگاه

تا کعبه روم ز درگهت رو به قفا
چون بگذرم از کعبه نهم روی به راه
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.