هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر با لحنی طنزآمیز و گاه تند به انتقاد از برخی رفتارها و ویژگی‌های افراد می‌پردازد. او از شوخی‌های نابجا، بی‌مهری، و رفتارهای ناشایست انتقاد می‌کند و همچنین به مسائلی مانند گدایی و بی‌احترامی اشاره دارد. در نهایت، شاعر از رنج‌ها و غم‌های زندگی سخن می‌گوید.
رده سنی:
18+
این متن دارای لحن تند و انتقادی است و برخی مفاهیم آن مانند هجو و انتقادهای اجتماعی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، برخی واژه‌ها و عبارات ممکن است نیاز به درک بالاتری از ادبیات و اجتماع داشته باشند.
شمارهٔ ۲ - از تغزلات
عسکری شکر بود تو گو بیا می شکرم
ای نموده ترش روی ار جا بد این شوخی ترا
از که آمختی نهادن شعرهائی شوخ چم
گر برستی شاعران هرگز نبودی آشنا
کشه بربندی گرفتی در گدائی سرسری
از تبار خود که دیدی کشه ای بر بند دا
هر زمان از نفغ تو ای زاده سگ بترکم
تا شنیدم من که از من می نهی شعر و نوا
پل بکوش اندر بکفت و آبله شد کابلیج
از بسی غمها ببسته عمر گل پا را بپا
ای نموده ترش روی ار جا بد این شوخی ترا
از که آمختی نهادن شعرهائی شوخ چم
گر برستی شاعران هرگز نبودی آشنا
کشه بربندی گرفتی در گدائی سرسری
از تبار خود که دیدی کشه ای بر بند دا
هر زمان از نفغ تو ای زاده سگ بترکم
تا شنیدم من که از من می نهی شعر و نوا
پل بکوش اندر بکفت و آبله شد کابلیج
از بسی غمها ببسته عمر گل پا را بپا
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱ - از مدایح
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳ - از قطعات
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
