۲۳۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۷ - در حصانت قلعه و باره

کهی بلند و بر او قلعه ای نهاده بلند
بلندهای جهان زیر و، او ز جمله زبر

باستواری زر بخیل در دل خاک
بپایداری نام سخی میان بشر

بسختی دل بدخواه برج او لیکن
نگار بوده بر او سنگها بسان جگر
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶ - در توصیف بهار و مدح سید ابونصر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸ - وصف کوه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.