هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان میکند که از قید و بندهای دنیا رها شده و به نعمتهای آن وابسته نیست. او با وجود تازهوارد بودن به دنیا، مانند گلی تازه به کهنگی جهان میخندد و از آن لذت میبرد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن برای درک و تجربه نیاز به بلوغ فکری و شناختی دارد که معمولاً در سنین بالاتر شکل میگیرد.
رباعی شمارهٔ ۴۰
تا دل ز مراعات جهان برکندم
صد نعمت را به منتی نپسندم
هر چند که نو آمدهام از سر ذوق
بر کهنه جهان چون گل نو میخندم
صد نعمت را به منتی نپسندم
هر چند که نو آمدهام از سر ذوق
بر کهنه جهان چون گل نو میخندم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.