هوش مصنوعی: شاعر در این متن بیان می‌کند که از قید و بندهای دنیا رها شده و به نعمت‌های آن وابسته نیست. او با وجود تازه‌وارد بودن به دنیا، مانند گلی تازه به کهنگی جهان می‌خندد و از آن لذت می‌برد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن برای درک و تجربه نیاز به بلوغ فکری و شناختی دارد که معمولاً در سنین بالاتر شکل می‌گیرد.

رباعی شمارهٔ ۴۰

تا دل ز مراعات جهان برکندم
صد نعمت را به منتی نپسندم

هر چند که نو آمده‌ام از سر ذوق
بر کهنه جهان چون گل نو می‌خندم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.