وز آن روی چون لشکر آمد به چین
دل شاه چین گشت از ایشان به کین

بدو کرد سالار لشکر گله
که دشمن بچنگ آمد و شد یله

که سستی نمودند لشکر به رزم
شب آمد، همه خواب جستند و بزم

چو دشمن در آن رزم سستی بدید
شبانگاه بر ما شبیخون کشید

دژم شد ز گفتار سالار، کوش
دلش گشت با لشکر چین بجوش

براند آن سپه را ز درگاه خویش
همی خواندشان سست و بدخواه خویش