هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و جمال معشوق می‌پردازد و بیان می‌کند که عشق معشوق به تنهایی باعث ایجاد آتش در جهان شده است. شاعر اشاره می‌کند که نیازی به استفاده از نفت برای ایجاد آتش نیست، زیرا لب‌های معشوق خود به تنهایی آتش‌افروز هستند.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

قطعه شمارهٔ ۱۱

بس ای غلام بدیع‌الجمال شیرین‌کار
که سوز عشق تو انداخت در جهان آتش

به نفط گنده چه حاجت که بر دهان گیری
تو را خود از لب لعلست در دهان آتش
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعه شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:قطعه شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.