هوش مصنوعی:
شاعر از عشق شدید خود میگوید و از معشوق میخواهد که با وصال، درد فراقش را درمان کند. معشوق پاسخ میدهد که برای رسیدن به وصال، باید همهچیز را رها کند و کاملاً به او بپیوندد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و انتزاعی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسبتر است. همچنین، استفاده از زبان شعری کلاسیک ممکن است برای کودکان قابلدرک نباشد.
شمارهٔ ۵۶
از عشق مهی چو برلب آمد جانم
گفتم بکنی به وصل خود درمانم
گفتا اگرت وصال ما می باید
رو هیچ ممان تو تا همه من مانم
گفتم بکنی به وصل خود درمانم
گفتا اگرت وصال ما می باید
رو هیچ ممان تو تا همه من مانم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.