۲۰۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۵

آن کس که دل به دنیی غدار می دهد
نا پاک و سرد و واهی و غدار می شود

تیمار کار خویش خورار عاقلی که دل
تیمار چون نیابد بیمار می شود

کم خسب زیر سایهٔ غفلت که ناگهان
خورشید عمر بر سر دیوار می شود

خرم دلی که در همه عمرش یکی نفس
پیش از اجل ز علت بیدار می شود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.