هوش مصنوعی:
این شعر از سعیدا بیانگر درد و رنج درونی شاعر است که با تصاویری مانند مینا و جام پر از خون، شیشه شکسته و دل‌های آب‌گشته به تصویر کشیده شده است. شاعر از غم و اندوهی که از روز الست با او همراه بوده سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که حتی اگر درون خالی از غم شود، بیرون پر از آن است. همچنین، از بی‌وفایی دنیا و چرخش زمان شکایت دارد و بیان می‌کند که فکر موزون کردن شعرش را می‌برد، چرا که دل و سینه‌اش از مضمون‌های مختلف پر است.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است و استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده مانند «روز الست» و «شراب ناب» ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، موضوعات غم و اندوه و بی‌وفایی دنیا نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد.
شمارهٔ ۸۱
هر کجا مینا و جامی از می گلگون پر است
وای بر پیمانه و مینای ما کز خون پر است
شیشهٔ ما را شکستی خوب کردی پر نبود
خاطر ما را نگه داری ستمگر، چون پر است
الفتی دارد به ما اندوه از روز الست
گر درون خالی شد از غم، نیست غم، بیرون پر است
بسکه دل ها آب گشت از دست چرخ بی وفا
از شراب ناب [انده] شیشهٔ گردون پر است
فکر موزون کردن شعرم سعیدا می برد
هر زمان دل، ورنه جیب سینه از مضمون پر است
وای بر پیمانه و مینای ما کز خون پر است
شیشهٔ ما را شکستی خوب کردی پر نبود
خاطر ما را نگه داری ستمگر، چون پر است
الفتی دارد به ما اندوه از روز الست
گر درون خالی شد از غم، نیست غم، بیرون پر است
بسکه دل ها آب گشت از دست چرخ بی وفا
از شراب ناب [انده] شیشهٔ گردون پر است
فکر موزون کردن شعرم سعیدا می برد
هر زمان دل، ورنه جیب سینه از مضمون پر است
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
