هوش مصنوعی: این شعر عرفانی از حافظ، به موضوعاتی مانند عشق الهی، تمایز بین ظاهر و باطن، و نقد زهد ظاهری می‌پردازد. شاعر با استفاده از استعاره‌هایی مانند دریا، گوهر، لاله، و می، به بیان تجربه‌های عرفانی و معنوی خود می‌پردازد و تأکید می‌کند که حقیقت در جای دیگری است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اشارات عرفانی نیاز به دانش ادبی و تجربه زندگی بیشتری دارند.

شمارهٔ ۸۶

دل ناخدای بحر تماشای دیگر است
این گوهر یگانه ز دریای دیگر است

داغ تو کی به هر دل و هر سینه جا کند
این لاله زیب و زینت صحرای دیگر است

ز آب عنب کس این همه مستی نمی کند
کیفیت من از می و مینای دیگر است

زاهد از این عبادت ظاهر چه فایده
تن در میان مسجد و دل جای دیگر است

در هر طرف که می نگری از میان خلق
فریاد و شور و ناله و غوغای دیگر است

ذکر طریق عشق، کریم و رحیم نیست
ورد بلاکشان تو اسمای دیگر است

باور مکن که در دو جهان صاحب سخن
درویش دیگر است و سعیدای دیگر است
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.