هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از بی‌فایده بودن بحث و جدال در مکان‌هایی مانند خرابات (محل عیاشی) سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که در چنین محیط‌هایی، بحث و گفت‌وگوی معنوی جایگاهی ندارد. او همچنین از بیگانگی خود با معانی واقعی در نظر مردم و عدم تمایل به مشارکت در بحث‌های بی‌ثمر سخن می‌گوید. در ادامه، به انتقاد از واعظانی می‌پردازد که با ظاهرسازی‌های بی‌محتوا سعی در اثبات خود دارند. شاعر تأکید می‌کند که پاسخ‌های واقعی به بحث‌های مختلف یافت نمی‌شود و توصیه می‌کند که از درگیر شدن در چنین مباحثی پرهیز شود.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و انتقادی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات مانند خرابات و نقد واعظان ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا نیازمند توضیح باشد.
شمارهٔ ۱۹۲
مگذار در حریم خرابات، پای بحث
[جایی] که جام باده بود نیست جای بحث
بیگانه گشته ایم ز معنی به چشم خلق
هرگز نکرده ایم زبان آشنای بحث
واعظ به زور شانه محاسن دراز کرد
افکنده است تا سر زانو ردای بحث
سررشتهٔ سلوک به دست آر تا به جهد
با سوزن جواب بدوزی قبای بحث
صدگونه بحث هست سعیدا جواب کو
زینهار با کسی نکنی ماجرای بحث
[جایی] که جام باده بود نیست جای بحث
بیگانه گشته ایم ز معنی به چشم خلق
هرگز نکرده ایم زبان آشنای بحث
واعظ به زور شانه محاسن دراز کرد
افکنده است تا سر زانو ردای بحث
سررشتهٔ سلوک به دست آر تا به جهد
با سوزن جواب بدوزی قبای بحث
صدگونه بحث هست سعیدا جواب کو
زینهار با کسی نکنی ماجرای بحث
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
