هوش مصنوعی:
این متن بیانگر احساسات متغیر و دوگانه‌ی شاعر نسبت به معشوق است که گاهی نزدیک و گاه دور، گاهی مضطرب و گاه صبور، و گاهی مانند گناه و گاهی مانند خوبی‌ها به نظر می‌رسد. شاعر روز و شب خود را پر از تاریکی و نور از سوی معشوق می‌داند.
رده سنی:
15+
متن حاوی مفاهیم عاطفی و احساسی پیچیده‌ای است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند 'گناه' و 'ظلمت' نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک صحیح دارد.
شمارهٔ ۱۲۹
گاهی نزدیک و گاه دورم از تو
گه مضطرب و گاه صبورم از تو
گه عین گنه کنی و گه عین صواب
من روز و شبم ظلمت و نورم از تو
گه مضطرب و گاه صبورم از تو
گه عین گنه کنی و گه عین صواب
من روز و شبم ظلمت و نورم از تو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
