هوش مصنوعی:
این متن بیانگر احساس دل‌تنگی و فرار از درد و رنج است. شاعر از فرار به مکانی امن سخن می‌گوید تا از آسیب‌ها در امان بماند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی عمیق است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۱۳۴
دل رفت ز خود هنوز جان نارفته
آمد به کنار از میان نارفته
خواهی که به سنگی نزنندت چون تیر
بگریز به خانهٔ کمان نارفته
آمد به کنار از میان نارفته
خواهی که به سنگی نزنندت چون تیر
بگریز به خانهٔ کمان نارفته
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
