هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید و از حالات روحی و احساسی خود در این رابطه پرده برمی‌دارد. او از تفاوت‌های دنیوی و معنوی، وصف زیبایی معشوق، و وفاداری خود سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات پیچیده شعر کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۸

تا پریشان نکند زلف ترا باد صبا
متصور نشود حالت جمعیت ما

موکشان برد مرا عشق ز مسجد بکنشت
الله الله،چه تفاوت، زکجا تا بکجا؟

هرچه در وصف توگفتند، زمه تا ماهی
سخنی بود بنسبت ز سمک تا بسما

راست ناید بقلم، گرد و جهان شرح دهند
تا قیامت صفت عشق من و حسن ترا

شاهد جان منی، پیش جمالت چون شمع
دارم امشب هوس سوختن از سر تا پا

دوش گفتی که: در آیینه رخساره من
بخدا می نگری؟ گفتم: آری بخدا

دل قاسم ز سر جان گرامی برخاست
به وفاداری حسن تو، زهی حسن وفا!
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.