«کل من رام تف بوجه سما»
«رجع التف بوجهه ابدا»

چند ازین جهل را پرستیدن
تا بکی پیروی نفس و هوا؟

گر تو مردی بگو که: چندین چیست
نفی مستان حق علی العمیا؟

پادشاهان عرصه ملکوت
شاهبازان قرب «اوادنا»

در بحر محیط کن فیکون
جان مقصود و مقصد اقصا

رهبران خرد براه نجات
سالکان طریق صدق و صفا

باده نوشان جام «لم یزلی »
ماهرویان «احسن الحسنا»

حد ما نیست وصف این شاهان
«ربنا عافنا و ارحمنا»

حیف باشد که باز نشناسی
جوهر جان ز صخره صما

نشناسد ز جهل زاهد شهر
مهره خر ز لؤلؤی لالا

قاسمی هرچه هست ارادت اوست
«سیدی، ربنا، توکلنا»